یک بیماری جدید تازه کشف شده راه را برای درمانهای جدید دیابت باز می کند

12 فوریه 2019 - آگاهی از یک اختلال ژنتیکی تازه کشف شده، که در آن فرد قادر به تولید پروتئین TXNIP  یا thioredoxin interacting protein  در سلول های خود نیست، می تواند راه را برای توسعه ی داروهای جدید دیابت باز کند. این مطالعه که توسط محققان موسسه ی کارولینسکا در سوئد انجام گردید در مجله ی  Diabetesمنتشر شده است.

کشف بیماری های ژنتیکی ناشناخته با استفاده از تکنیک های مدرن می توانند اطلاعات جدیدی را در مورد زیست شناسی انسان ارائه داده و به توسعه ی داروهای جدید کمک کند.

محققان موسسه ی کارولینسکا و دانشگاه مستقل مادرید، اخیرا با استفاده از تکنیک تعیین توالی ژنی (تجزیه ژنومی) به بررسی خانواده ای پرداختند که سه کودک آنها دارای سطوح بالایی از لاکتات (اسید لاکتیک) و به طور همزمان سطوح پایینی از اسید آمینه ی متیونین در خونشان بودند، تصویر عجیب و غیر معمولی که اگر درمان نشده باقی بماند، به دلیل سطح بالای لاکتات می تواند منجر به آسیب بافتی، عوارض تنفسی و حتی مرگ شود، اما این کودکان به طور مداوم تحت درمان قرار می گیرند تا به این عوارض مبتلا نشوند.

پرفسور Anna Wedell مشاور و استاد گروه پزشکی مولکولی و جراحی در موسسه ی کارولینسکا گفت: ما کشف کردیم که علائم این کودکان ناشی از بروز یک جهش در ژن کد کننده ی پروتئین TXNIP  است که قبلا هرگز در انسان توصیف نشده است. بر اساس نتایج مدل های حیوانی، از آنجایی که بیان بیش از حدTXNIP  در موشها باعث دیابت می شود و عدم وجود TXNIP از موشها در برابر دیابت محافظت می کند، این پروتئین ممکن است هدفی برای داروهای جدید دیابت باشد(این مطالعه با عنوان " کشف مولکولی که مقصر اصلی در دیابت است " در اردیبهشت سال 97 در سایت دیابت طبرستان منتشر شد).

پروتئین TXNIP در سیستم thioredoxin که در همه ی سلول های زنده یافت می شود، فعال است. این سیستم از لحاظ توانایی ساخت DNA جدید (مواد ژنتیکی) و برای محافظت از سلول ها در برابر رادیکال های واکنشی، اهمیت زیادی دارد. در پژوهش حاضر، محققان سلول های کودکان را با استفاده از روش های دقیق تر بررسی کرده و سیستم های تیورودوکسین و متابولیسم قند را در آنها تجزیه و تحلیل کردند. آنها همچنین عملکرد میتوكندری ها را، كه كارخانه های انرژی سلول هستند، در این کودکان بررسی نمودند.

پرفسور Elias Arnér استاد گروه بیوشیمی پزشکی و بیوفیزیک موسسه ی کارولینسکا گفت: ما دریافتیم که پروتئین TXNIP بطور کلی در سلولهای این بیماران تولید نمی شود. در نتیجه ی آن، میتوكندری ها قادر به استفاده از پیروات ناشی از تجزیه ی گلوكز نیستند. پیروات ماده ای است که معمولا سلول ها از تجزیه ی شكر تولید و برای تولید انرژی استفاده می كنند. در عوض، آنها فقط لاکتات را از پیروات تولید می کنند، اما سلول ها قادر به استفاده از ماده دیگری به نام مالات به عنوان سوخت برای میتوکندریهای خود هستند. این می تواند علائم بسیاری از بیماران حامل این جهش را توضیح دهد و همچنین نشان می دهد که فقدان کامل TXNIP  با زندگی انسان سازگار است.

پیش از این دانشمندان از وجود این جهش و امکان حذف کامل TXNIP در انسان، مطلع نبودند. نتایج این مطالعه ی جدید بینش مهمی را در مورد اهمیت TXNIP ارائه نمود و این فرضیه را که TXNIP یک هدف بالقوه برای درمان دارویی در دیابت است، تقویت کرد. با توجه به افزایش غلظت لاکتات به عنوان یک نتیجه از چنین درمانی، باید به مدیریت لاکتات توجه شود.

پرفسور Arnér می گوید: مطالعه ی بیمارانی که این پروتئین در آنها بطور کامل تولید نمی شود، می تواند بیانگر برخی از تاثیرات بالقوه ی یک داروی مهار کننده ی این پروتئین باشد، گرچه مطالعات بیشتری برای درک این موضوع لازم است زیرا این کودکان به دیابت مبتلا نیستند.

اکنون محققان قصد دارند در پژوهشهای آتی علت پایین بودن غلظت متیونین در خون این کودکان و این که چگونه متابولیسم متیونین ممکن است به متابولیسم قند مرتبط باشد را بررسی کنند.

منبع:

https://medicalxpress.com/news/2019-02-newly-disease-future-diabetes-treatment.html